ارتش و سپاه دو بازوی بازدارنده جمهوری اسلامی ایران در مقابل سلطهگری دشمنان به خصوص در دریا هستند که منافع کشور را تامین کرده اند.
همان طور که قابل پبشبینی بود با بالا گرفتن تنشها میان تهران و واشنگتن سایه ناامنی ناشی از حضور نیروهای آمریکایی و احتمال تقابل میان دو کشور بخصوص در دریا، منطقه غرب آسیا را فرا گرفت. آمریکاییها در همین راستا جهت تخریب چهره جمهوری اسلامی ایران و به بهانه تامین امنیت عبور و مرور کشتیها در خلیج فارس و تنگه هرمز درخواست تشکیل ائتلاف دریایی را دادند و تلاش کردند تا اجماع جهانی را بوجود بیاورند، اما با استقبال بسیار کمی همراه شدند و این در حالی است که طرف مقابل یعنی جمهوری اسلامی ایران با تکیه بر توان نیروهای مسلح و بدون درخواست کمک به تامین امنیت آبهای سرزمینی و بینالمللی پرداخته است.
ید واحده در خدمت انقلاب اسلامی
یکی از نمونههای وحدت ارتش جمهوری اسلامی ایران و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را میتوان در دوران پیش از حمله نظامی ارتش عراق به ایران جستجو کرد. یک سال پس از پیروزی انقلاب برخی از عناصر ضد انقلابی به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعتراض و حمله کرده بودند و درست در همین زمان، ارتش جمهوری اسلامی ایران به آنان هشدار داد و هر گونه تعرض به سپاه پاسداران را تعرض به خود تلقی کرد.
ارتش ایران که در سالهای پیش از پیروزی انقلاب اسلامی وابستگی شدیدی به غرب در تامین تجهیزات و آموزش نیروهای خود داشت در سال ۵۷ با تغییر رویکردی شدید دچار ریزش شد، البته در مدت کوتاهی روند بازسازی خود را آغاز کرد، اما این بار با تکیه بر توان داخلی که نشأت گرفته از انقلاب بود.
یگانهای ارتش جمهوری اسلامی ایران در همان نخستین گام بخاطر تحریم کشور کار ساخت تجهیزات مورد نیاز خود را آغاز کردند که یکی از این یگانها نیروی دریایی راهبردی ارتش بود که توانست ابتدا انواع ناوچهها و شناورهای سبک را بسازد و پس از آن هم کار طراحی و ساخت ناوشکنها و زیردریایی ها را در دستور کار قرار داد و توانست به این مهم دست پیدا کند. با تجهیز نیروی دریایی ایران به زیردریایی این نیرو به قدرتی فراتر از نیروهای دریایی کشورهای منطقه تبدیل شد. زیرسطحیهای ایرانی توانایی بکارگیری اژدر، مین و موشک را دارند و میتوانند روزها و هفتهها زیر آب باقی مانده و آماده اجرای مأموریت باشند.
زیرسطحیهای کوچک یک یا چند نفره معروف به زیردریاییهای مرطوب که برای عملیاتهای تکاوری، مین گذاری و حتی شلیک اژدر در دنیا استفاده میشوند نیز در زمره تجهیزات نیروهای دریایی کشورمان برای اجرای عملیات مسدود کردن تنگه هرمز هستند که میتوانند در نواحی کم عرض و کم عمق به خوبی ایفای نقش کنند.
ناوهای جنگی ایران شامل کلاسهای مختلف ناوچه (شناور موشک انداز سریع)، ناو و ناوشکن(ناو محافظ) است. این شناورهای قابلیت شلیک چهار موشک دوربرد ضد کشتی نور با برد 120 تا 170 کیلومتر و قادر با برد بیش از 200 کیلومتر را دارند. توپهای 114 و 76 میلیمتری این ناوها نیز از برد و قدرت کافی برای تهدید کشتیهای مختلف برخوردار هستند و وجود توانایی ضدزیردریایی نیز در ناوها با بهره گیری برای ایجاد اهرم فشار و همکاری با سایر نیروها در مسدود کردن تنگه هرمز کاملاً کارامد است.
نداجا همچنین برای تامین نیروی انسانی خود موفق شد با تاسیس دانشگاههای مختلف نیروهای نظامی را متناسب با نیاز خود و شرایط کشور آموزش دهد، اما این آخرین اقدام نیروی دریایی ارتش نبود؛ گام بعدی این نیرو ساخت پایگاههای جدید یا ارتقای پایگاههای قدیمی دریایی در شمال و جنوب کشور بود که یک نمونه آن پایگاه دریایی سواحل مکران است.
این اقدامات نیروی دریایی راهبردی ارتش موجب شد تا در سالهای گذشته یک نیروی بسیار قوی در منطقه غرب آسیا برای حفظ امنیت کشتیرانی ایجاد شود؛ البته در کنار نداجا یک نیروی بازدارنده دیگر هم که در همان سالهای نخست پیروزی انقلاب شکل گرفته بود قدرت ایران را بیش از پیش افزایش داد.
سپاه پاسداران نامی که از روزهای نخست با انقلاب جمهوری اسلامی ایران گره خورده و به همین دلیل نام سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را به خود گرفته تا از انقلابی که با آرمانهای والا شکل گرفت و خون صدها هزار شهید نهال آن را به درختی استوار تبدیل کرده حفاظت کند.
سپاه که با دستور معمار کبیر انقلاب امام خمینی (ره) تشکیل شد، در ابتدا وظیفه برقراری امنیت شهرها را برعهده گرفت تا کمکی باشد در کنار نیروی ژاندارمری وقت، اما مدتی نگذشت که بخاطر حمله رژیم بعث عراق به ایران این نیرو به کمک ارتش آمد تا از مرزهای دفاع کند و همین موضوع باعث شکلگیری اولین واحد رزمی سپاه با نام نیروی زمینی شد.
سپاه با تک واحد خود مشغول عملیات بود تا این که فضای جدیدی در جنگ تحمیلی باز شد که در آن رژیم بعث عراق با حمایت حامیان غربی خود و استفاده از شناورهای مدرنی که دریافت میکرد جنگ دریایی را شروع کرد و ایران هم با تجهیزات خود در نیروی دریایی ارتش کار دفاع را انجام داد تا این که سپاه هم دست به کار شد.
نیروی دریایی سپاه ابتدا با کار روی شناورهای معمولی موجود در بنادر کار ساخت شناورهای کوچک نظامی را شروع کرد و بعد از آن کار ساخت انواع مینهای دریایی که در آن روزها نیاز کشور بود را انجام داد تا ایران در همان روزهای سخت نبرد با دشمن بعثی به قدرت دریایی بی رقیب تبدیل شود. جوانان متخصص ندسا پس از پایان جنگ تحمیلی هم دست از تلاش برنداشتند و با حرکت در لبه تکولوژی روز جهان اقدام به ساخت تجهیزات پیشرفته کردند تا متناسب با تهدیدات روز پاسخ دشمن را بدهند که این موضوع باعث شد تا انواع شناورهای تندرو و بردبلند ساخته شود.
استفاده از قایقهای تندرو توسط ایران برای اعمال فشار بر دشمن ریشه در سالهای جنگ تحمیلی دارد. امروزه قایقهای تندروی ایرانی که بسیار سریعتر و مجهزتر از نمونههای سابق خود در سالهای دفاع مقدس هستند به طور مؤثرتری توانایی رویایی با شناورهای رزمی پیشرفته دشمنان را دارند چه رسد به کشتیهای ترابری. این شناورها با تجهیز به رادارهای دریایی، سامانههای الکترونیکی پیشرفته ارتباطی، موشکهای کروز کوتاه برد با برد 25 کیلومتر و میانبرد ضدکشتی، اژدرهای کالیبر متوسط و بزرگ و مینهای دریایی در کنار تسلیحات سنتی خود یعنی تیربارهای نیمه سنگین، راکت انداز و موشکهای دوش پرتاب سطح به هوا توانایی انسداد کوتاه و بلند مدت این تنگه از یک سو و مقابله با ناوگان دریایی دشمن که برای بازکردن مسیر تلاش خواهد کرد را در کنار آن دارند.
شبکه المیادین در گزارشی مطرح کرد که قدرت نیروی دریایی ایران در قایق های تندرو نهفته است که مجهز به موشک های ضد کشتی هستند. نیروی دریایی ایران فعالیت هایی سیاسی مثل دیپلماسی دریایی برای ارسال پیام های دریایی انجام می دهد که در انجام تمرین های دریایی در واکنش به تمرین های دریایی آمریکا و اسرائیل در منطقه و بخصوص منطقه خلیج فارس تجلی می یابد. علاوه بر این نیروی دریایی ایران برای مقابله با تهدیدات خارجی که هر لحظه احتمال وقوع آنها وجود دارد، مجهز شده است.
ترکیبی که دنیا را به چالش میکشد
نیروهای دریایی ارتش و سپاه با نیروهای جوان، متخصص و انقلابی که همگی آموزشهای کاملا ایرانی دیدهاند توانستند توانایی ساخت هر نوع سلاح و تجهیزاتی که نیاز دارند را دراختیار بگیرند، گواه این موضوع ناوشکنهایی است که در ارتش ساخته شده یا شناورهای تندرویی که بدست نیروهای سپاه پاسداران به آب انداخته شد.
ساخت این تجهیزات به نوع خود برای افزایش قدرت بازدارندگی کشور لازم بود، اما اهمیت تسلیحاتی که این دو بازوی بازدارنده ایران ساختهاند زمانی مشخصتر میشود که بدانیم بسیاری از ابرقدرتها بخصوص ایالات متحده آمریکا سعی دارند حضور خود در آبهای جنوبی ایران را بیش از پیش تثبیت کنند تا هم بر جمهوری اسلامی ایران اشراف داشته باشند و هم میزان سلطه خود را افزایش دهند.
دشمنان به خوبی از توان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش الهی باخبرهستند و خوب میدانند که با تسلیحاتی که جمهوری اسلامی ایران با دانش بومی ساخته توانایی مقابله با قدرت این اهرمهای بازدارنده را ندارند به همین خاطر همواره سعی کردند تا میان این بازوها اختلاف ایجاد کنند، اما هربار با شکستی سخت مواجه شدند چرا ارتش و سپاه هیچ وقت از هم جداشدنی نیستند.
ارتش و سپاه همواره در تمامی میادین در کنار هم بودند از این رو ترکیب قدرت تسلیحاتی هر دو با توجه به این که تجهیزات آنها مکمل دیگری است در روزهای سخت کابوسی برای دشمن ساخته که حتی برای دشمنان قابل تصور هم نیست چرا که این ترکیب کمربند دفاعی جمهوری اسلامی ایران در برابر دشمن محکمتر از قبل کرده است.
این دو نهاد اصلی کشورمان فارغ از هر گونه هجمه دشمن به فعالیت خود ادامه میدهند و با برگزاری رزمایشها و افزایش قدرت توانی خود، دسیسههای دشمن را از خنثی کنند. سپاه و ارتش ید واحده هستند، ید واحدهای که با قدرت هر دستی به سمت مرزهای جمهوری اسلامی ایران دراز شود را قطع میکند.